Mijn eerste contact met Joris was vandaag precies 2 maanden geleden. Hij slaagde er niet in om in te loggen op de website en vroeg mij om hem daarbij te helpen. We raakten al gauw “in gesprek”, eerst per email en vervolgens via Skype. Het bleek me dat Joris een markante persoon is en dus de moeite waard om te interviewen en hem zo voor het voetlicht van de Hurgronje familie te brengen.
Hoe oud ben je, waar woon je en met wie?
Ik ben geboren 19 maart 1945. Ik ben dus recent 78 jaar oud en ben al 49 jaar samen met Catrien. Wij trouwden in 1984 en hebben twee kinderen van 38 en 35 jaar oud. Ik ben een oprechte Rotterdammer. In de Maasstad begon mijn grootvader (chemisch ingenieur) in 1901 een onderzoekslaboratorium, en dankzij mijn vader en mijn broer Robertus bleef het lab precies een eeuw binnen de familie.
Hoe lang ben je lid van het familiefonds?
Sinds m’n 21e. Indertijd waren de familievergaderingen in Middelburg. Ik ging mee en had het naar m’n zin. Er waren meerdere jongeren.
Hoe lang ben je actief binnen het familiefonds, en in welke functie(s)?
Ik heb nooit een officiële functie bekleed binnen het fonds (ik ben geen bestuurder, dat zit helemaal niet in me), maar als gewoon lid ben ik bij vlagen actief geweest. Na m’n 50e heb ik meer belangstelling ontwikkeld voor het fonds. De afgelopen jaren heb ik 2x de sportdag georganiseerd.
In 2024 komt er weer een sportmeeting, hoewel ik bij de jaarvergadering 2020 heb gezegd “Ik doe het nooit meer”. Het is een enorm gedoe, maar ik heb er reuze lol in.
Wat motiveert je om actief te zijn voor het Familiefonds?
Ik krijg steeds meer plezier in het fonds. Het doet goed werk, heel reëel, en goed georganiseerd. Recent heb ik een hele goeie ervaring opgedaan met Titia Bosch van Rosenthal. Zij heeft mijn zoon echt daadwerkelijk geholpen, heel adequaat. Daar ben ik haar erg dankbaar voor.
In de loop der tijd heb ik vrienden gemaakt binnen het fonds. Mensen met wie ik regelmatig in contact ben. Ook dat motiveert om mijn steentje bij te dragen.
Welke memorabele momenten zijn je bijgebleven van je tijd binnen het Familiefonds tot nu toe?
In de jaren 60 was ik beginnend journalist en ronduit arm. Ik heb toen geld gekregen van het fonds.
Tijdens een familievergadering, ik schat dat het zo’n zes jaar geleden was, nam mijn oudere broer Dolph het woord. Ik was het absoluut niet met hem eens en heb dus ook mijn mening gegeven. Aldus ontwikkelde zich een discussie tussen hem en mij. Dat moet voor de overige aanwezigen wel opmerkelijk zijn geweest; die twee broers op leeftijd die daar met elkaar stonden te discussiëren…
De discussie over de leerstoel. Dat was me wat! Ik heb Arjan van Dixhoorn daarna 3x opgezocht als journalist. Aardige man.
En natuurlijk de sportdagen. Wat een werk was dat om die te organiseren! Maar het resultaat stemt tot grote tevredenheid. Bij beide gelegenheden hebben we met enige tientallen familieleden een hele leuke dag doorgebracht waarbij er weer nieuwe contacten zijn gelegd.
Hoe zie jij de toekomst van het Familiefonds?
Heel positief. Tenzij de hele wereldeconomie instort, maar anders blijft het fonds gewoon bestaan. En het aantal leden blijft groeien. Het fonds heeft dus bestaansrecht.
Wat is je beroep?
Journalisthistoricus. Ik heb geschreven voor De Rotterdammer, Het Vrije Volk, De Havenloods en De Oud Rotterdammer. In de jaren negentig was ik negen jaar redacteur van de Kroniek, het periodiek van het Historisch Genootschap Roterodamum dat destijds 3000 leden telde.
Ik heb in opdracht veel jubileumboeken geschreven, waarbij de totale productie eveneens in mijn handen lag. Bijvoorbeeld:
- Honderd jaar Keuringsdienst van Waren in Rotterdam
- Boekhandel Donner 1912-1992
- Restaurant Old Dutch (60 jaar)
- Het Witte Huis 1898-1998
- Café Melief-Bender
- Vereniging Kralings Zwembad, 1931-1996
Ik heb 22 boeken, bundels en facsimile geschreven en geproduceerd, steeds met de historie van Rotterdam als centraal onderwerp. Het belangrijkste is mijn caféboek serie: Rotterdamse cafés vanaf 1900 tot nu. Het zijn 5 oblong boeken (salontafelformaat) met ca. 1400 foto’s, uit diverse archieven en van fotografen van nu. Je mag het een standaardwerk noemen. Er komt nog één boek uit, namelijk ‘Rotterdamse Restaurants’, van 1900 tot heden. Volgend jaar stop ik écht!
Wat zijn je hobby’s/interesses?
Ik speel golf, ga regelmatig pokeren in het café, en ben dol op wandelen. Ik ben twee keer in Nepal geweest tot 5400 meter hoog! Ik houd ook erg van zee-zwemmen. Daarvoor ga ik dan naar Zeeland, naar Burgh-Haamstede, waar we een familiehuis hebben.
Wat is naar jouw mening je beste eigenschap, en wat je slechtste?
Slechtste: ik ben verschrikkelijk slordig met paperassen en zo. Dat is schrijverseigen.
Beste: ik heb een opgeruimd karakter, ik ben best wel aardig voor de mensen. En ik ben kritisch, wat soms goed is en soms niet.
Hoe ziet je ultieme lekker-mezelf-zijn-dag eruit?
Overdag een lange natuur-wandeling en ’s avonds naar de film. Tussendoor thuis eten, want Catrien kookt zo lekker dat ik het liefste thuis eet. Uit eten is tegenwoordig ook wel heel erg duur…
Tenslotte
Joris heeft aangeboden om, als hij klaar is met het schrijven van het restaurantboek, een artikel (of zelfs een serie van artikelen!) te schrijven over de historie van het Familiefonds. Dit in samenwerking met zijn broer Dolph, waarvan akte 🙂
Ik ken Joris als een uiterst genoeglijke achterneef. Wat hij vertelt is herkenbaar. We zien elkaar niet zo vaak maar als ik hem weer spreek is het alsof we elkaar pas gezien hebben.
Heel interessant artikel, heel interessant leven, met slechts één opmerking/correctie: Joris trouwdag moet m.i. in het jaar 1974 hebben plaatsgevonden(of hij is 39 jaar getrouwd met Catrien i.p.v. 49 jaar). Ik weet niet welke hij zich het beste herinnert van deze twee mogelijkheden..