Maak kennis met… Joris Boddaert

Joris en familie

Hoe oud ben je, waar woon je en met wie?
Ik ben 41 jaar en woon sinds 2017 in Bussum, met mijn vrouw, onze 3 kinderen, onze au-pair uit Brazilië, 3 cavia’s en een puppy.

Hoe lang ben je lid van het familiefonds?
Sinds mijn 21e, oftewel nu 20 jaar. Mijn vader heeft mij aangemeld bij mijn geboorte. Op mijn 21e heb ik me aangemeld als lid. Dat was bij ons thuis eigenlijk niet in Frage.

Hurgronje heeft altijd onderdeel uitgemaakt van mijn leven. Als klein jongetje ging ik al mee naar de vergaderingen. In die tijd moesten de administrateuren overigens nog op Walcheren wonen.

Hoe lang ben je actief binnen het familiefonds, en in welke functie(s)?
Het begon voor mij met de Jonge Honden van Hurgronje. Daarna ben ik een poos minder betrokken geweest, tot ik in 2017 werd gepolst voor de functie van administrateur. Het was eigenlijk de bedoeling dat ik eerst een jaartje zou meelopen maar door omstandigheden werd het meteen voor het echie. Dat was begin 2018.

Wat motiveert je om actief te zijn voor het Familiefonds?
Het is vooral heel leuk werk om te doen. We bevinden ons naar mijn mening in een bevoorrechte positie: een prachtig fonds dat al 255 jaar bestaat. Daar onderdeel van uitmaken is prachtig.

Het vermogen is gigantisch gegroeid en we kunnen er ook wat mee. Natuurlijk moet je geen spannende dingen doen met dat vermogen. Daar leent het zich niet voor. Als administrateur ben ik medeverantwoordelijk voor het beheer van het fonds. Het rendement van het vermogen mag gebruikt worden om familieleden en weldadigheidsprojecten te ondersteunen. Daarmee brengen we een deel van het vermogen terug in de maatschappij, en dat schept voldoening.

Iedere aanvraag komt binnen met een uitgebreide lijst aan informatie. Maar wat mij vooral interesseert is de persoon achter de aanvraag en het “echte verhaal”. De aanvragen zijn een bijzondere manier om leuke contacten met familieleden te hebben.

Welke memorabele momenten zijn je bijgebleven van je tijd binnen het Familiefonds tot nu toe?
Mijn jongste Hurgronje herinnering dateert van toen ik 11 jaar oud was: de lustrum viering. Het was een familiedag met hockey en voetbal tussen de staken. Een koets met Isaac en Josephine die de familieleden toespreken. Er werd een rally gereden in mooie oldtimers. Daarna een uitbundig diner. Dat was overweldigend om mee te maken, mede ook omdat ik mij realiseerde dat iedereen familie was. Voor mij is de herinnering aan dat lustrum een belangrijke reden om mij ook in te zetten voor het fonds. Ik hoop dat ik anderen die herinnering ook kan geven.

Andere memorabele momenten zitten in de persoonlijke gesprekken die je met familieleden hebt bij een hulpvraag. Mensen geven je een inkijkje in hun persoonlijke zaken, met het oogmerk dat het Familiefonds ze kan helpen. Dat is niet altijd makkelijk en het vraagt van familieleden om ons als administrateuren in vertrouwen te nemen. Daar moeten we zorgvuldig mee omgaan. Maar als het uiteindelijk tot een toewijzing leidt en je kan iemand echt helpen, dan geeft dat veel voldoening.

Hoe zie jij de toekomst van het Familiefonds?
We moeten het vooral niet te spannend maken. Wat we doen, doen we goed.

Ik ben heel blij met de website en de nieuwsbrief. Vroeger waren we een clubje dat 1 à 2 x per jaar bijeenkwam, tegenwoordig is er meer connectie. Nu is het voor iedereen mogelijk om te zien wat er gebeurt, als je je interesseert voor het fonds, dan kun goed volgen waar het geld naartoe gaat. In deze tijd is het ook makkelijker om zoiets te organiseren.

Voor de toekomst denk ik dat we ons nog meer moeten concentreren op het verbinden van mensen. Ik hoop dat we ooit fysiek iets kunnen aanschaffen, bijvoorbeeld een stukje vakantiepark, of een mooi oud Zeeuws huis. Een plek waar de familie kan samenkomen. Maar ook bijvoorbeeld om familieleden die het moeilijk hebben te kunnen aanbieden om eens lekker uit te waaien.

Wat is je beroep?
Advocaat in Amsterdam, samen met 3 andere partners. Ik ben gespecialiseerd in reorganisaties van bedrijven, faillissementssituaties en ingewikkelde ondernemingsrechtelijke procedures. Met name ervaring met schuldenproblematiek komt nog wel eens van pas in mijn rol als administrateur.

Wat zijn je hobbies/interesses?
Ik verdeel m’n tijd tussen overdag gezin en werk, en in de avonduren Hurgronje. Dat laat heel weinig tijd voor andere dingen… Echter, als we de tijd kunnen vinden, dan gaan mijn vrouw en ik graag een stuk race fietsen. En in m’n eentje ga ik graag hardlopen. Ik probeer om ten minste één keer in de week tijd te maken voor het één of het ander.

Mijn vrouw en ik houden allebei van koken. Ik kook graag een mooi stuk vis. Als ik naar Zeeland ga stop ik altijd in Stellendam of Neeltje Jans om verse vis te kopen.

Wat is naar jouw mening je beste eigenschap, en wat je slechtste?
Beste eigenschap: ik kan veel aan, kan veel hooi op m’n vork nemen.
Slechte eigenschap: ik ben een extreme deadline werker en daarmee een slechte zelfstarter.

Hoe ziet je ultieme lekker-mezelf-zijn – dag eruit?
Mijn ideale dag: na rustig wakker worden eerst koffie! Dan naar buiten, in de tuin werken, een wandeling maken, of een stuk fietsen. Vervolgens een lekkere warme lunch en ’s middags door Amsterdam zwerven. Om dan te eindigen met vrienden op een terras op een zwoele zomeravond.

Dit hebben we afgelopen weekend overigens nog gedaan. Waarbij de zwoele zomeravond werd vervangen door een verwarmd terras. Ook niet slecht.

Wil je verder nog iets kwijt?
Ik doe het werk voor het Familiefonds met heel veel plezier. De advocatuur is erg leuk, juist omdat je mensen helpt. Maar je doet het ook als beroep en verdient er je brood mee. Er is dan een commerciële drijfvering, je bent (soms) beperkt in de tijd die je kan besteden aan een zaak, de financiële draagkracht van je client en wat niet meer.

Bij het werk voor het Hurgronjefonds speelt dat allemaal niet mee. Het schept voldoening om mensen te kunnen helpen, zonder dat je rekening hoeft te houden of het wel wat oplevert. Hoe waardevol dat is, dat merk je pas echt als je contact hebt met de degene die wordt geholpen. Iemand iets kunnen bieden dat ze zelf niet zo gauw zouden doen, hulpmiddelen wegens een beperking, overbrugging in een tijd van krapte, het extraatje waarvoor anders financieel nooit ruimte is. De persoonlijke terugkoppeling daarvan, daar doe je het voor.

Eén gedachte over “Maak kennis met… Joris Boddaert”

Geef een reactie