Maak kennis met… Titia Bosch van Rosenthal

De mens is nieuwsgierig en de familieleden van het hurgronjefonds vormen geen uitzondering. Wie zijn al die familieleden? Waar wonen ze? En met wie? Wat drijft hen? Wat doen ze in het dagelijks leven?

Om deze en andere vragen te beantwoorden hebben we besloten familieleden te interviewen. We nemen als het ware een virtueel kijkje in de keuken. Fungerend Administrateur Titia Bosch van Rosenthal bijt het spits af.

Hoe oud ben je, waar woon je en met wie?
Ik ben 61 jaar en ik woon met mijn man Arie en onze twee teckels in Oostkapelle. Arie en ik zijn inmiddels 18 jaar getrouwd en we ondernemen heel veel samen. Arie heeft 2 volwassen kinderen met wie ik het goed kan vinden. En voor de kleinkinderen ben ik net zo goed oma als hij opa. We gaan ze zo af en toe ophalen in Den Haag. Dan blijven ze 3 nachtjes bij ons slapen (feest!) voordat we ze weer terugbrengen. Dat is een hele hijs, maar ook heel heerlijk.

Hoe lang ben je lid van het familiefonds?
Ik ben op mijn 21e lid geworden. De familie aan mijn moeders kant ging altijd naar alle vergaderingen.

Hoe lang ben je actief binnen het familiefonds, en in welke functie(s)?
Ik heb van m’n 17e tot m’n 41e jaar in het buitenland gewoond en kon in die tijd dus niet actief zijn. Wel heb ik regelmatig om gezondheidsredenen een bijdrage van het fonds ontvangen. In 2008 ben ik lid geworden van de Commissie van Voorbereiding, en in 2011 ben ik administrateur geworden.

Wat motiveert je om actief te zijn voor het familiefonds?
Allereerst omdat het fonds voor mij klaarstond toen ik het nodig had. Bij terugkeer in Nederland heb ik besloten dat ik, als de gelegenheid zich zou voordoen, graag iets terug wilde doen.

Daarnaast de uniekheid van het fonds, de goede doelen, en het ontmoeten van allerlei mensen. Daar krijg ik energie van, ook al kost het veel tijd.

Welke memorabele momenten zijn je bijgebleven van je tijd binnen het familiefonds tot nu toe?
Allereerst de familie bijeenkomst in het Stadhuis van Middelburg ter gelegenheid van de inauguratie van Arjen van Dixhoorn als Hurgronje professor, hij heeft de Hurgronje Leerstoel namens het Fonds opgezet.

En natuurlijk het 250 jarig bestaan van ons Fonds op Landgoed Twistvliet, waar jong en oud elkaar ontmoette. Sinds de lustrum festiviteiten zien we steeds meer jongeren bij de vergadering. Er is een vaste kern van familieleden die altijd komen, maar er zijn toch ook elke keer weer nieuwe mensen.

Hoe zie jij de toekomst van het familiefonds?
Na 250 jaar zal er niet snel iets veranderen. We zijn een behoudende club. Toch moet er in de toekomst ruimte zijn om ons aan te passen aan de actualiteit. Ik hoop dat we mee blijven gaan met de tijd. Ik zie dat als cruciaal om de jeugd enthousiast te maken om dit straks over te nemen. Maar ik ben er 100% van overtuigd dat het fonds nog heel lang zal bestaan.

Wat is je beroep?
Ik ben opgeleid als horeca manager bij Hilton International. Daarna heb ik een hotel-restaurant gehad in Engeland en 5 jaar als informatie manager gewerkt op een college in Taunton (UK). Terug in Nederland ben ik parttime in het interieur bedrijf van mijn zuster in Amersfoort gaan werken. De laatste 5 à 6 jaar werk ik in deeltijd voor diverse instellingen. Sinds Arie met pensioen is werk ik steeds minder.

Ik ga graag met mensen om, en daar sluit het werk voor het familiefonds op aan. Ik ben tevens secretaris van de familievereniging van mijn familie van vaders kant. Daarvoor organiseer ik ieder jaar een bijeenkomst in de Achterhoek (4 generaties). In de tussentijd houd ik iedereen op de hoogte van wat er zoal gebeurt binnen die kant van de familie.

Wat zijn je hobby’s/interesses?
Tuinieren, fietsen, golfen, natuurinventarisaties verzorgen op de golfclub (met diverse specialisten). Arie en ik zijn enthousiaste zwemmers. Van april tot oktober gaan we elke dag zwemmen in zee. We gaan graag op pad. Eén maand per jaar brengen we met onze honden door aan de Spaanse kust. Zo duurt de winter voor ons minder lang.

Wat is naar jouw mening je beste eigenschap, en wat je slechtste?
Ik denk dat mijn beste eigenschap mijn inlevingsvermogen is. Ik ga niet af op wat ik op het eerste gezicht zie, maar neem de moeite om de persoon te leren kennen. Als me blijkt dat iemand niet goed in z’n vel zit, dan doe ik mijn best om te helpen. Daarbij kan ik veel geduld opbrengen.

Mijn slechtste eigenschap is zonder meer het feit dat ik het heel moeilijk vind om te voelen wanneer ik rust moet nemen. Hoeveel energie kan ik ergens in stoppen voordat het teveel is?
Ik kamp sinds mijn jeugd met een heel vervelend virus. Als ik ergens heel erg enthousiast over ben ga ik maar door, tot de uitputting toeslaat. En dan steekt dat virus opnieuw de kop op. Dat heeft er bijvoorbeeld toe geleid dat ik sinds 5 jaar halfzijdig verlamd ben in mijn gezicht.

Hoe ziet je ultieme lekker-mezelf-zijn – dag eruit?
‘s Morgens samen met Arie een heerlijke wandeling in de natuur. Dan een lekkere lunch ergens met een prachtig uitzicht, en dan teruglopen bij het licht van de ondergaande zon.

Wil je verder nog iets kwijt?
Administrateur is een functie die heel veel tijd kost. Ik ben momenteel de enige administrateur die in Zeeland woont en daardoor zijn Arie en ik heel veel op pad om openingen, concerten en zo meer bij te wonen van organisaties die door het fonds ondersteund worden. Gelukkig vinden we dat allebei ontzettend leuk. Het is werkelijk bijzonder om al die projecten van dichtbij te mogen aanschouwen.