Begin dit jaar werd, na ampele voorbereiding, begonnen met de modernisering/restauratie van de Michaëlskerk te Koudekerke. De historie van deze kerk, behorende tot de Protestantse Kerk Nederland, gaat terug tot de 12e eeuw. Zoals zovele kerken op Walcheren is ook deze kerk tijdens het beleg van Middelburg (1572-1574) in de Tachtigjarige Oorlog zwaar beschadigd. En in 1650 is de gotische kerk zelfs volledig gesloopt, om te worden vervangen door een zaalkerk.
Bij de huidige restauratie zijn, bij het verwijderen van de vloer, verrassenderwijs zeven 17e-eeuwse grafstenen tevoorschijn gekomen. Gezien het historisch belang van deze zerken zullen ze zo goed mogelijk worden gerestaureerd om in de nieuw aan te leggen vloer te worden verwerkt. De Stichting Cultureel Erfgoed ziet hierop toe, en gelukkig maar.
Tijdens een renovatie in 1952 werd de oudste nog leesbare grafsteen van Neeltje Symbens, weduwe van Willem Gillise Bogaert, gestorven in 1603, gladgestreken. Want zo deed men dat in de vijftiger jaren van de vorige eeuw…
Van de zeven stenen verkeren er twee in gave toestand, drie in redelijk gave toestand (waarvan eentje gebroken), en twee in matige toestand. Alle stenen zullen zo goed mogelijk worden gereinigd en hersteld alvorens te worden teruggeplaatst in de nieuwe vloer. Eén van de stenen is zo groot en zwaar dat de reinigingswerkzaamheden ter plaatse in de kerk zullen plaatsvinden, de andere stenen zijn reeds verwijderd.
Het Familiefonds Hurgronje heeft een financiële bijdrage geleverd aan de restauratie en terugplaatsing van de grafstenen.